एकदम्म बिंधास्त प्रकरण १२

वेळ सायंकाळची फैजलपूर पोलीस स्टेशनमध्ये फोन खणखणला. केस स्टडीत व्यत्यय आल्याने थोड्याशा अनिच्छिनेच इन्स्पेक्टर

चारुशीला मोरेंनी फोन उचलला. पलीकडून कोणीतरी बोलू लागले,

'हॅलो, फैजलपूर पोलीस स्टेशन का ?"

"होय, इन्स्पेक्टर चारुशीला मोरे बोलतीये "

"इन्स्पेक्टरबाई, कालच्या पेपरला नानघरच्या पुलावरच्या अॅक्सिडेंटविषयी छापलेल वाचलय मी."

"बरं मग?"

"त्यातल्या पळून गेलेल्या पोरीविषयीसुद्धा कळालं "

"खरंय तुमचं. पण तुमचं काम काय ते बोला."

तो अक्सिडेंट होताना पाहिलाय मी."

"क्काय ?"

"खरंच सांगतोय. अहो अक्सिडेंट कसला मर्डरच होता तो!"

"अस्स वर काय पाहिल तुम्ही ?"

"ती पळून गेलेली पोरगी एन. ती गाडी चालवत होती तो अक्सिडेंटमध्ये मारलेला माणूस आहे न तो त्याच्यापुढे पळत होता, आणि त्या दोघी गाडीवरून त्याचा पाठलाग करत होत्या. तो माणूस एकसारखा 'मला मारू नका, मारू नका' म्हणत गयावया करत जीवाच्या भीतीने पळत होता आणि त्या दोघी मात्र त्याची टींगल करत होत्या. हसत खिदळत त्याचा पाठलाग करून त्याला दमवत होत्या. जेव्हा हे तिघे पुलावर पोहोचले, तेव्हा तो माणूस मदतीसाठी मोठ्यामोठ्याने ओरडू लागला तेव्हाच त्या पुढच्या पोरीन त्याला गाडीने जोराची धडक मारून चिरडून टाकला."

"आणखी..

•आणखी काय पाहिल तुम्ही ?"

"नंतर त्यांनी तो माणूस मेला आहे की नाही याची खात्री केली आणि गाडी चालू करून निघून गेल्या."

"बर, मला सांगा, त्या दोघींची गाडी कोणती होती ?"

"आता अंधारात काय एवढं दिसलं नाही, पण.. ४७. ही कोणतीतरी बुटकीशी पण पोराची गाडी होती बघा."

"येस यू आर रिअल विट्नेस खूप खूप आभारी आहे मी तुमची, तुम्ही एवढी महत्त्वाची माहिती कळविल्याबद्दल बर, तुमचं नाव सांगा आणि पेपरमध्ये जाहीर केल्याप्रमाणे तुमचा इनामही घ्यायला या."

"नो थैंक्स."

आणि फोन कट झाला पलीकडच्या व्यक्तीच्या या शेवटच्या प्रतिक्रियेने मात्र इन्स्पेक्टर चारुशीला मोरे कोड्यात पडल्या,

"अजबच आहे." रिसिव्हरकडे पहात इन्स्पेक्टर मोरे विचारमग्र झाल्या. क्षण दोन क्षण विचार केल्यानंतर त्यांनी एक फोन नंबर शोधला आणि त्या बोलू लागल्या.

"हॅलो, जिन्नोर टेलिफोन एक्सेंज ना. फैजलपुर पोलीस स्टेशनमधून इन्स्पेक्टर चारुशीला मोरे बोलत आहे दोन मिनिटांपूर्वी ठिक ६.१८ ला इथे आलेला फोन नक्की कोणत्या नचरवरून, कुठून आला याचा पत्ता लावा आणि ताबडतोब कळवा."

लागलीच त्यानी सोबतच्या महिला पोलीसांना घडल्या प्रकाराची कल्पना दिली आणि तातडीने नव्या मोहिमेवर जाण्याचा आदेश दिला. साऱ्याची जमवाजमव केली तसा पुन्हा एकदा सर्वांच्यात फिरून उत्साह संचारला.

तेवढ्यात पुन्हा एकदा फोन खणखणला जिन्नोर टेलिफोन एक्सेंजमधून मघाशी आलेल्या त्या फोनची संपूर्ण माहिती, क्रमांक, पत्ता इन्स्पेक्टर मोज्यांना कळाला. मिळालेली माहिती इन्स्पेक्टर चारुशीला मोऱ्यांनी तितक्याच उत्साहाने सर्व सहकारी वर्गाला सांगितली.

क्रमांक आहे (XXXXX XXXXXXX. म्हणजेच कुळवाडा परिसरातला... अगदी आपल्या जवळच्याच भागातला पण सार्वजनिक टेलिफोन आहे. नाऊ, फौजदार देसाई, लेट्स गो विट्नेस अजूनही त्या परिसरातच असणार. आता तो तरी नक्की सापडायला हवा.

मोजक्या महिला पोलीसांची तुकडी घेऊन फौजदार देसाई बाई कुळवाड्याला रवाना झाल्या. उरल्या सुरल्या आशा पुन्हा एकदा पल्लवित

झाल्या.

फौजदार देसाई कुळवाड्यात पोहोचल्या साऱ्या महिला पोलीस पटापट गाडीतून उतरल्या. हातातल्या पत्त्यानुसार सगळीकडे चौकशी सुरू झाली. थोड्याशा चौकशीनंतर लगेचच नेमके टेलिफोन बूथ गवसले.

ए-वन पान शॉप' पांढऱ्या शुभ्र बोर्डावर ठसठशीत निळी अक्षरे. अगदी छोटीशीच पानाची टपरी पण कमालीची स्वच्छ ! वेळ संध्याकाळची म्हणून टपरीच्या परिसरात सर्वत्र पाण्याचा शिडकावा करून थंडावा राखण्याचा प्रयत्न नजरेत भरण्यासारखा फारशी गर्दी नव्हती. फक्त दोन गिन्हाईके होती. त्यातील एक जण पानवाल्याला टाळ्या देत चेष्टा मस्करी करीत बसला होता तर दुसरा कोईन बॉक्सवर.

अचानक अवतरलेल्या महिला पोलिसांच्या फौजेमुळे पानवाला खूपच गोंधळला. फौजदार देसाईनी त्याच्या टपरीच्या पत्र्यावर हातातील

दंडुका आपटला आणि आपल्या करारी आवाजात चौकशी सुरु केली,

XXXXXXXX नंबर याच फोनचा आहे ना ?"

"नाय नाय, ह्यो तर कॉइन बॉक्से तुमी सांगताय त्यो नबर त्या काचवाल्या खोपव्यातला ए पगा." बाजूच्याच काचबंद लोकल टेलिफोन

बूथकडे बोट दाखवून पानाला कात लावत पानवाला म्हणाला.

"अस्से, कोण चालवत हे बूथ ?"

"आत्ता ह्यो काय सवाल! म्याच पगतो हिथला समदा कारभार "जराशी छाती फुगवून पानवाल्याने माहिती पुरवली

.

"आत्ता अर्ध्या तासापूर्वी कोण येऊन गेल का इथे ?"

"म्हंजी ? हातासी कळ लागतीया पान करू करून पर गिन्हाईक थकती न्हाईत." पानवाल्याने आपल्याच रंगील्या शैलीत संवाद वाढविला.

"अस नाही या काचेच्या टेलिफोन बूथवर फोन करायला आलं होतं का कुणी अर्ध्या तासापूर्वी ?"

"आता येवढे कोनी घेनात ठिवलंय! सारखीच तर येत्यात हिथ समदी गावगप्पा झोडायला."

"कॉईन चॉक्स असताना तिकडे कोण फिरकतं ?” फौजदार देसाई बाईच्या चाणाक्ष पोलीसी डोक्यातून सुटलेला फिरकी प्रश्न.

"हा. आता त्ये बी खरचे मना. मोबाईलचा जमाना आलाय, फारफार तर येके का रुपड्यानं काईन बॉक्सवरून कॉल करत्यात. पन तिकड

कुनी बी जात न्हाय." समोरच्या गि-हाईकासमोर तय्यार पाण ठेवीत पानवाला म्हणाला. "मग अस असेल तर तुम्ही नक्कीच सांगू शकाल की गेल्या अर्ध्या तासापूर्वी इथून कोणी फोन केला ते." मुद्द्यावरच बोट ठेवत फौजदार

देसाई म्हणाल्या...

" औ ?"

"नाव-गाव नाही पण किमान वर्णन तरी " वाढतच चाललेल्या अपेक्षेने देसाईच्या साथीदार महिलेने विचारले...

"तसं काय घेनात नाय बुवा!" आपले चुन्याचे हात धुवत पानवाला विचारात पडला.

"बघा की जरा नीट आठवून "

"हो, हो, हो, आठिवल. त्यो गाडीवाला पैलवान "

"गाडीवाला पहिलवान ? तुम्ही ओळखता त्यांना ?" पुढे येणाऱ्या माहितीच्या रोखाने फौजदार देसाईचा प्रश्न..

" अव नाय व्वा! म्हंजी मगाशच्याला येक गाडीवाला आलता अन् मनला फोन करायचाय. मग मी मनल, करा की राव तर मनतय कसं, "लई शिक्रेट हाय. काचेचा बूथ चालूये नं? मग मी मनल, हो, चालूये बिनदास्स करा की मंग ग्यल त्ये त्येचात अन् लयी येळचं बोलत व्हता तसे त्येला कायतरी जालतंच पगा. लयीच बावर नयन व्हत पर फोन झाल्यावर एकदम्म बेस लयी खुसीत दोन पान खाल्लीन गड्यान कल्लापूरला चालल व्हत. पैलवानच व्हत वाटतय, लयी दनकट दिसत व्हत. पायल्या पायल्या यखांद्याला भ्यावच वाटल. "

"कोणती गाडी होती ? नंबर वगैरे......."

"आता कायतरीच क्काय ? लंबर- फिचर शिकल्या सवरलेल्यांच्या घेनात न्हाय न्हात अन् तुमी इच्चारा आमास्री !" पानवाला भलताच रंगात

आला होता.

"बरं, गाडी तरी ?"

"हो, पिक अप व्हती पगा" अचानक आठवल्याने पानवाला आनंदून गेला होता.

"बरं, गाडीची काही विशेष ओळख, एखादी नजरेत भरण्यासारखी गोष्ट ?"

"आता आख्खा गडीच नजरंत मावत होता तर गाडीला कुठून पगनार ? सोबतच्या गिन्हाईकाला टाळी देत पानवाला विनोद करीत म्हणाला,

पोलीस चौकशीने पण शॉपजवळ बरीच गर्दी खेचली होती, तेवढी हटकत महिला पोलीस जीपमध्ये जाऊन बसल्या. फौजदार देसाईंनी

सर्वांना विनंती केली, की आणखी काही माहिती मिळाल्यास ताबडतोब पोलीसांना कळवा. सारा फौजपाटा परतला तशी गर्दीही पांगली. "काय र नाम्या, मला न्हाय काय बोल्लास त्ये, त्या गाड़ीवान पैलवानाबद्दल ?” पानवाल्याचा तोच मघापासूनचा दोस्त त्याला विचारू

लागला

"आर कसला पैलवान ?"

"त्योच तू सांगितल्यला पिकू अप वाला" बुचकळ्यात पडलेल्या त्याच्या दोस्ताचा पान थुंकत खुलासा,

"आर कंचा पिक अप वाला अन् कंच काय? असलं कोन कशापायी हिकडं तडमडल ?" स्वतःसाठी खास पान तयार करत पानवाला

खुशीत बोलला.

"म्हंजी ?"

"म्हजी त्या पोलीस वार्याना चुना लावला ना म्या!" आधीच रंगलेल्या ओठावरून खास पानाचा विडा आत सरकवत पानवाला खि खी खी खी करत हसू लागला तेव्हा त्याच्या या विनोदात त्याचा दोस्तही टाळ्या पिटीत सामील झाला.

त्या बेडरपानवाल्यामुळे डाव भलताच रंगू लागला एवढे मात्र खरे!