एकदम्म बिंधास्त प्रकरण २६

"मैडम, घोडा," दूरवरून ऐकू आलेल्या आवाजाने वैजू भानावर आली. बघते तर काय, वळणावर थाबून एका कारमध्ये मोगऱ्याविषयीच कोणीतरी बोलत होते.

"पण तो एकटाच कसा ? आणि इकडे मागे कसा काय निघालाय? वैजू कशी नाहीये कुठे दिसत?"

ऐकून वैजू हादरलीच आवाजही तिला जरा ओळखीचा वाटला. पण नेमका कोणाचा ?

"आत्त्या !" स्वतःच्या मनाशी म्हणत वैजूने जीभ चावली.

"इथून सटकलेलच बरं. नाहीतर......मनातल्या मनात काहीतरी विचार करून वैजू टुककडे पळाली. अंधाराचा तिने फायदा घेतला,

आणि क्षणार्धात ट्रकमध्ये ड्रायव्हरच्या सीटशेजारी चढून गेली ती...

पण छे! तिच नशीब बलवत्तर नव्हतं की काय ? तिच्या हालचालीने आत्याला चाहूल लागली. ट्रकमध्ये चढ़ता चढता कारच्या हेडलाईटमध्ये आत्याने तिला लगेच ओळखल.

"वैजू" आत्याला केवढातरी आनंद झाला.

“अहो साठेबाई, पकड़ा तिला. ती बघा त्या ट्रकमध्ये चढली आहे ती." आत्या स्वतःच्या कारमधून बाहेर उतरून ट्रककडे धावत सुटली.

अवघ्या शे-सव्वाशे फुटांचे अंतर ते आत्ता आत्त्या हात लावून दार उघडणार तोच......

'रोss iss रोss रो' आवाज करत ट्रक सुरु झाला आणि बघता बघता आत्त्याच्या डोळ्यांदेखत तिच्या डोळ्यात धूळ फेकत निघूनही गेला.

मागून पळत येणाऱ्या साठेबाईंना पाहून आत्त्या अक्षरश ओरडली,

"अहो बघत काय बसलात अशा चला, पाठलाग करू त्या ट्रकचा आज ती कार्टी हातची निसटता कामा नये. " थोडयाशा उशीरान का

होईना पण आत्याने त्या ट्रकचा पाठलाग सुरु केला.

अगदी अचानक रित्या सुरू झालेल्या ट्रकमुळे वैजू भांबावली चमकून तिने शेजारी पाहिले तर तर क्काय! तिच्या डोळ्यांवर तिचा विश्वासच बसेना. दिवसभर ज्याचा एवढा पाठलाग केला. एवढा रस्ता तुडवला पण तरीही जो तिच्या हाती लागलाच नव्हता तोच तिला हवा

असलेला खूनी ट्रकड्रायव्हर आत्ता तिच्या शेजारी बसून ट्रक चालवत होता.

घामानेडबलबेडचेहऱ्याचा, रूद कपाळ, जाड मिशी, वैजूवरच रोखलेले ते मोठ्ठे बटबटीत डोळे आणि सगळ्यात विचित्र वाटणारं ते

त्याचे छत्री हास्य त्याला पाहताक्षणीच वैजूच्या डोक्यात सणूक गेली. क्षणभर तिला वाटल, चालावी झडप त्याच्यावर आणि खाव त्याला.....फाडून.....पण पण जर असे चुकून जरी केलं असतं तर मागे आत्त्या होतीच की तिला पकडून पोलीसांच्या ताब्यात द्यायला

"च्यायला, भेंडी इकडे आड तिकडे विहीर" पाठलाग करणाऱ्या आत्त्याच्या गाडीकडे पाहून ती चरफडली.

"साले !" अचानक त्या ट्रकड्रायव्हरने वैजूच तोंड दाबलं, "मला कुथवलस काय ?" आता त्याचा सगळा राग आपल्यावर निघणार हे उमजून

वैजूनही आता त्याच्याशी दोन हात करायची तयारी ठेवली.

🎵........🎵.....🎵.......🎵 नायक नहीं 2. n. खलनायक हूँ मै.. 🎵.......🎵.......🎵....तशी वैजूच्या तोडावरची आपली पकड सोडून देत त्याने फोन घेतला. 'अचानक त्याचा मोबाईल वाजला

झटून वळून वैजूने खिडकी बाहेर पाहिले. आत्याची कार ट्रकच्या फारच जवळ येऊन ठेपली होती. तशी वैजूच्या काळजात धडधड सुरु झाली. आत्याची कार फारच जवळ आली. अगदी जवळ आणि आता अगदी ट्रकला समांतर चालू लागली...

"साठेबाई, ती बघा वैजू अजून अजून स्पीड वाढवा आता निसटता कामा नये." आत्त्या बेबीच्या देठापासून ओरडत होती.

कारमधील हालचालीने आणि आरडाओरड्याने ट्रकड्रायव्हर सावध झाला. आपलं फोनवरच बोलणं त्याने उरकत घेतल. बैजूला काय करावे ते सुचेना. तरीही तिने मोठ्या शिताफीने खिशातला मोबाईल बाहेर काढला आणि व्हिडिओ शूटिंग मोड ऑन केला. आणि चढून तो मोबाईल खिशात ठेवून दिला. आता जवळपास एका तासाभराच्या रेकॉर्डिंगची तजवीज झाली होती.

रस्त्यावरची एक कार आपलाच पाठलाग करतीये हे लक्षात येताच ट्रकड्रायव्हर कमालीचा पिसाळला. खसकन् वैजूचे केस ओढत तो तिच्यावर खेकसला.

"साले, एकतर मघापासून मला एवढं दमवलयस, अजून पोट भरलं नाही का तुझे ? आता ही नवी ब्याद कशाला ?" ट्रकचा वेग वाढवून त्याने आता आत्याच्या कारपासून स्वतःचा बचाव सुरू केला. 

साठेबाइनीही कार भरधाव सोडली होती. ट्रक पुढे आणि कार मागे जोऽऽरात . आणखी जोssरात...आणखी आणखी आणखी जोsssरात दोन्ही गाड्या जीव तोडून पळत होत्या. ना कोणी थांबत होतं. ना कोणी कोणाला गाठू शकलं होत. अंधार, खाचखळगे कश्शाकश्शाचं कोणालाच भान नव्हते ट्रकवाल्याने फारच जास्त वेग वाढवला. इतका इतका की यमाच्या रेड्यालाही तो सहजासहजी

गाठता आला नसता. तशी कार मागेच राहिली. भल्या थोराड ट्रकपुढे नाजूकच जीव तिचा आत्या मात्र जीवाच्या आकांताने ओरडत होती..

"अजून स्पीडमध्ये घ्या, आणखी हो हो आणखी "

आणि तेवढयात.. तेवढ्यात त्या ट्रकवाल्याने एवढं मोठ्ठाल ट्रकच धूड अचानक आवरत घेतल आणि कचकचून ब्रेक दाबले.....

क्सक्स क्सक्स.... कर्रर्रर्र ......कर्र ......क्च समोर टोलनाका होता..

ट्रकवाल्याला थांबावच लागल. आत्याची कारही आता अर्ध्या मिनिटात तिथे येऊन पोचणार तोच. करकरीत नोटा खाली भिरकावून सांगितलं, ट्रकवाल्याने कुठल्याशा दोन

"त्या मागून येणाऱ्या पिवळ्या गाडीला अडवून ठेवा. त्याच्या या युक्तीने वैजू त्याच्याकडे डोळे विस्फारून पहात राहिली. झडून पोल उघडला गेला आणि ट्रकवाला बिनबोभाट निसटला मागून येणारी आत्याची कार मात्र तिथेच खोळंबली किती वेळ ? तेवढं मात्र विचारू नका.

"भडव्या, मानले यार तुला " बैजू मनातल्या मनात म्हणाली. आत्याच्या पाठलागापासून शेवटी त्यानेच तिला वाचवलं होत, वैजू त्याच्याकडे पहात राहिली अन् तेवढ्यात त्याने ट्रकचा स्पीड अचानक कमी केला. एकदा मागे नीट पाहिल. आत्त्याची कार दूरदूरवरही नजरेस येत नव्हती. रस्त्याच्या कडेला गाडी थांबवून पहिल्यांदा त्याने आपला मोर्चा वैजूकडे वळविला. सीटखालून एक जाडजूड दोरी बाहेर काढली आणि काही कळायच्या आतच वैजूचे हात-पाय त्याने सीटला गच्च बांधून टाकले. पुरती अडकली आता वैज सुटकेसाठी तिने खूप खटपट चालवली, पण व्यर्थ.

स्वतःवर झालेल्या या अचानक हल्ल्याने वैजू गांगरली जणु त्या खूनी ट्रकड्रायव्हरच्या रागाच्या विळख्यात ती पुरती जखडली. पण खिशात चालू असलेल्या व्हिडिओ रेकॉर्डिंगच मात्र तिला भान होत.

"ए यडचाप, माझ्या नादी लागलीस तू? हे बोल ना, माझ्या नादी लागलीस का तू, ही माझ्या ?" ट्रकवाल्याचा राग अनावर झाला होता. तेवढ्यात त्याने आरशात पहिले. पाहून तो हादरलाच. आत्त्याची कार त्याच्या अगदी जवळ पोहचत आली होती. अगदी... अगदी एका हाकेच्या अंतरावर विजेच्या चपळाईनं त्याने ट्रक सुरू

"थांब, तुझ्याकडे नंतर बघतो. आता तू जातेस कुठे पळून ? आधी त्या पोलीस बायापासून कटायला हवं." आत्त्याला पोलीस समजून तिचा पाठलाग चुकविण्यासाठी त्याने पुन्हा एकदा खूप वेगात गियर टाकला.

केला. भर्र555555, धुराळा मागे उडवत पुन्हा जीव वाचवण्यासाठी त्याची धावपळ सुरु झाली. पुन्हा एकदा ट्रक पुढे आणि आत्याची कार मागे वैजूने मात्र सुटकेचा निःश्वास टाकला. "साले, तुला आता सगळेच कळलेय ना? मग कशाला मला विचारतोस ?" मागून येणाऱ्या कारवर एक डोळा रोखून त्या ट्रकड्रायव्हरने विचारलं, "वा रे व्वा! म्हणजे त्या माणसाला ठोकलंयस तू आणि सगळे फासावर चढवताहेत मला " बैजूने मुद्दामच त्याला चित्रवलं.

खूप महत्वाची कबुली रेकार्ड करता येईल या उद्देशाने वैजूने ट्रकड्रायव्हरची फिरकी घ्यायला सुरुवात केली,' च्यामारी आता का रे पळतोस भित्र्या भागूबाईसारखा ? त्या दिवशीसुद्धा असाच पळून गेलास ना नानघरला त्या माणसाला उडवून ?"

"देख पगली, नसीब के खेल होते है । जगात पोलीसाएवढं बुद्ध कोणीच नसतं बघ आता मी तरी काय करू, माझ्या सुदैवाने त्यांना तू सापडलीस आणि त्यांनी तुलाच खुनी डिक्लेअरसुद्धा केलं. वैसे भी, मैं तो बड़ा किस्मतवाला हूँ I बघ की, एकदा तुझ्याचमुळे पोलीसांनी पकडलंही मला पण आधीच तुझ्याविरुद्ध सगळे पुरावे गोळा करून झाले होते त्यांचे, मग त्यांना माझा काय फायदा उरला होता का ? नाही. पण आणखी एक कमी होती बरं का, 'साक्ष' म्हणून मग त्यांच्याकडे नसलेली तेवढी खोटी साक्षसुद्धा फोनवरून देऊन टाकली मी आता खरंच तो खून केलाच होता मी तर मग घाबरायच कशाला! फक्त माझ्याऐवजी तुझ नाव सांगायच, एवढ सोप्प होत ते! मग देऊन टाकली साक्ष, आणि लागली सगळीकडे आग. ही ही हीऽऽ हीऽऽही" ट्रकवाला कपटीपणे खिदळू लागला.

सगळं ऐकून वैजूच्या डोक्क्यात तिडीक गेली. तिच्या अंगाची लाही लाही होऊ लागली. पण जखडल्याने काहीच करू शकत नव्हती बिचारी, पण क्षणभरातच तिचा राग ओसरला आणि हे सगळ ऐकलेल रेकॉर्ड झाल्याचं लक्षात येऊन तिला आनंदाच्या उकळ्या फुटल्या तिने बाहेर पाहिल. ट्रक कलिंगुट बीचपासून फक्त एक किमी. वर होता. म्हणजे आता पोहोचायला पाच मिनिटसुद्धा खूप झाली असती. तेवढ्यात त्या बदमाश ट्रकवाल्याने फोन लावला.

"अरे, पाँच मिनट में पहुंचुँगा । लेकीन माल लेनेके लिये अपने जादा लोगों को भी बुलाओ देर नहीं होनी चाहिये।"

ट्रकवाल्याने मागे पाहिल तर ती पिवळी कार गायव झाली होती. नागमोडी वळणाने त्याने ट्रक एका अंधाऱ्या ठिकाणी नेला. जवळच डी. जे. चा भलामोठ्ठा ढणढणाट कानावर आदळत होता पटापट माणस आली आणि त्या काळोखातही ट्रकमधला सगळा माल मिनिट दोन मिनिटातच उतरवला गेला सुद्धा.

"देख, मैंने कहा था ना की मैं बड़ा किस्मतवाला हूँ और तू अकेली बदनसीब I च्च्....च्....च्.....च् I अब तू बैठ यहाँ वो तेरी पुलीस भी रस्ते में अटक गयी I और यहाँ तू तो ! अरे, अरे, अरे अरे, तेरी तो मैं ऐसी वाट लगाऊँगा, ऐसी वाट लगाऊंगा......ऐसी ना, की कभी अगले जनम में भी भूल नहीं पाओगी I लेकीन सिर्फ मुझे जरा उस पार्टी से वापिस आने दो I तब तक यहाँ आराम कर है तू 1 और, हो,

भागने की कोशीश भी मत करना कुछ फायदा नहीं होगा। "दाणकन ट्रकच दार आपटून ट्रकवाला बीचकडे निघून गेला.