इकडे पोलीसांची जीप कलिंगूटवर येऊन पोहोचली. मयूच्या काळजात मात्र कालवाकालव झाली. तिच्या आल्याने सांगितल्याप्रमाणे ती w. इथपर्यंत येऊन पोहोचली खरी, पण आता कसे शोधणार इथे वैजूला ? रस्त्यात ना दिसला तो ट्रक, ना आत्त्या, ना कुठे वैजू ! बाप रे बाप! आणि जाता चंपू सौऱ्यासोबत रेव्ह पार्टी विचारानेच तिच्या जीवाची उलथापालथ झाली. वैजूपर्यंत पोहोचायचं म्हणून ती बिचारी केवढंतरी खोट बोलली होती. पण आता काय ? "मयुरी, वैजू कुठे सापडेल काही अंदाज ?" इन्स्पेक्टर मोऱ्यांच्या प्रश्नाने मयू बावचळली.
"कुठे..... कुठे म्हणजे......सांगितलं ना पार्टीत, है, हे पार्टीतच असेल ती कुठे तरी " गोंधळल्याने ती अडखळली.
"दैन लेट्स कम्."
"हं, जाऊयात ना फक्त थोडं थांबा ना." म्यूला कसंतरीच व्हायला लागल होत."EST IT?"
"काही नाही. सौप्य... सौप्याची वाट बघुयात ना. " काहीतरी वेळ मारून न्यायची म्हणून मयू बोलून गेली. सावकाश ती गाडीतून उतरली आणि अस्वस्थपणे येरझाऱ्या घालू लागली.
"त्या चपू सौऱ्यासोबत....श्शी! त्या बावळटामुळेच घडलंय हे रामायण. फरक फक्त एवढाच आहे की सीतेला कोणी पळवून नेण्याऐवजी इकडे आमची सीता स्वतःच पळून गेलीये. काय करावं? करावा का जात्चुला फोन ? न न नकोच! ही बैजू आता कशी सापडेल ते देवालाच ठाऊक. " मयूचा मनातल्या मनात विचार चालू होता. तेवढ्यात,
"ए हाऽऽऽय, मयूरी!" कोणीतरी लावून मोठ्याने मारलेल्या हाकेने मयू भानावर आली चमकून तिने तिकडे पाहिल सौऱ्या होता तो, "व्हॉट अ प्लेजट स्प्राईज ?" मयूला पाहून सौरभ पार आनंदून गेला होता...
"अरे, सौऱ्या तुझीच तर वाट बघत होते." मयूनेही चेहऱ्यावर उसना आनंद आणला.
"हाच का तो तुझा मित्र सौरभ ?" इन्स्पेक्टर मोरे मध्ये पडल्या.
"हो." सौरभला ओळख करून देत मयू पुढे म्हणाली, "आणि सौऱ्या ह्या सगळ्या आहेत..
" तिच वाक्य इन्स्पेक्टर मोज्यांनी लगेचच
तोडलं आणि म्हणाल्या, मैत्रीणी!" मयूला त्यांनी डोळ्यानीच झापलं...
"होssका, छान छान" सौऱ्याने फारच तोंड पाडले,
"काय रे, काय झाल तुला ?" मयूने आयुष्यात पहील्यांदाच त्याला एवढा भाव दिला.
"कुठे काय ? काही नाही" सीऱ्या काहीतरी लपवू लागला.
"सो, लेट्स कम्" इन्स्पेक्टर मोरे दोघांना म्हणाल्या,
"मयूरी, एक सेकंद, जरा इकडे ये ना." सौऱ्या फारच अस्वस्थ वाटला.
"मयू, जा अग तुझा बॉयफ्रेंड बोलवतोय ना तुला." चित्राने नाक खुपसल
"बॉयफ्रेड ?!!!" मयू मनातल्या मनातच चरफडली. आणि मग नाईलाजाने सौऱ्याकडे गेली.
"काय रे ?
"मयूरी, अग सॉरी. मी नाही जात आहे या पार्टीला आणि तुम्हीपण जाऊ नका." आत्ताशी कुठे घाबरगुंडी उडालेला चपू सौऱ्या बोलू लागला होता.
"काय रे, ए. 55, काय चाललीयेत काय नाटक तुझी ? एकदा म्हणतो ताबडतोब गोव्याला या, अर्ध्या रस्त्यात आल्यावर म्हणतोस की जाता
नका येऊ, दोन दिवसांनी या काय रे ए. चंपू, तूच बोलवून घेतलंस ना मला या पार्टीला आणि आता म्हणतोस की जाऊच नकोस पार्टीत. काय प्रॉब्लेम काय आहे तुझा ?" बाजूला घेतल्या घेतल्या लगेचच मयूने त्याला चांगलाच फैलावर घेतला होता.
"अग प्लीज माझ ऐकून तर घे मयूरी...." बिचारा फारच गयावया करू लागला.
"काय ?" वैतागून मयूने आपला नेहमीचा सूर लावला.
"अग, ती काही चांगल्या लोकांची पार्टी नाहीये, म्हणजे कस सांगू तुला...." चंपू सौऱ्या फारच गडबडला.
"रेव्ह पार्टी आहे ना !" मयूने त्याच्या भेदरलेल्या डोळ्यात पाहिल, आपल्याकडे साऱ्या महिला पोलीस निरखून बघताहेत हे तिला जाणवल... आणि म्हणूनच तिनं तिचा नूरच पालटला. सौऱ्याशी अगदी नाटकी आवाजात लटक बोलायला सुरुवात केली.
"सौssऱ्या, कम्मान यार. मी आहे ना तुझ्यासोबत जस्ट एन्जॉय इट." सौऱ्याच्या फारच जवळ जाऊन अस बोलणंच तिने पसंत केल. मयूच
नाटकी वागणं चंपू सौऱ्याच्या लक्षात येईल तर शप्पथ गेंडलाच विचारा त्याला वाटलं, त्याच्या इतक्या दिवसांच्या तपश्चर्येला फळच आले. मयूरी आपल्या प्रेमात पडली असे वाटून त्याच्या चेहऱ्यावर आनंद ओसडून गेला...
"पण अजून एक गोष्ट सौऱ्या, जर या माझ्या मैत्रीणींनी काही विचारल की वैजू कुठे आहे तर त्यांना फक्त एवढंच सांगायचं I don't know. असेल कुठेतरी पार्टीतच. " बावळट सौन्याशी सलगी करायचा तिटकारा तिच्या चेहऱ्यावर स्पष्ट दिसून येत होता. सौऱ्या तर पार भंजाळलाच !
"अहो लव्हबर्डस्, जाऊयात का आता आपण आतमध्ये." इन्स्पेक्टर चारुशीला मोऱ्यांनी विचारल, आणि सगळे पार्टीला निघाले. सौऱ्याकडे कोड इन्व्हिटेशन असल्याने प्रवेश मिळायला त्यांना काहीच अडचण आली नाही.. सौऱ्या मात्र अजूनही बावचळलेलाच. आणखी एक खोड काढून पार त्याची वाट लावून टाकावी असं मयूला वाटून गेल. पुढल्याच क्षणी तिने त्याचा हात आपल्या हातात घेतला आणि आपल्या रेशमी बटांना चेहऱ्यावरून थोडस बाजूला करत त्याच्याकडे पाहून एक मंद स्मित केलं. खलास सीऱ्या पार खल्लासच झाला.