एकदम्म बिंधास्त प्रकरण १७

वेळ सकाळी आठ-साडेआठची नाही म्हटल तरी एक-दोन गि-हाईक होतीच नाम्याच्या दुकानासमोर तेवढ्यात त्या सगळ्या गिन्हाईकांच्या पाठीमागे एक गोरीपान नाजूक तरुणी येऊन उभी राहिली. स्टाईलीश ट्राऊझर, टोकदार कॉलरचा उठावदार टॉप फुल हातीच्या बाह्या मागे दुमडत ती तरुणी सगळी गिन्हाईक जाण्याचीच वाट बघत होती. तिच्या शहरी चेहऱ्यावर रुळणाऱ्या फिकट कुरळ्या बटा एवढ्या लांबूनही नाम्याच्या नजरेतून सुटल्या नाहीत. समोरची गिन्हाईक पटापट हाकलून देत नाम्या गुणगुणू लागला,

नार नखऱ्याची..

नखऱ्याची चालतीया गाडी,

..... रस्त्याची भलतीच गोडी !"

हिल्ला रस्त्याची

तेवढ्यात त्या तरुणीन पुढे येत मोठ्या रुबाबात सांगितल,

"एक गोड पान, चुना मत लगाना।" काहीतरी चाळा करायचा म्हणून ती आपल्या बटाशी खेळू लागली.

"आर्र व्वा व्वा व्वा! आंधळा मागत्यो येक.

"सी.आय.डी. ऑफिसर मोरे " खिशातील लायसन दाणकन् त्याच्यासमोर आपटत ती आपल्या चॉकलेटी डोळ्यांनी आता त्याचा अंदाज घेऊ लागली.

आनू देव दोन्ही कान बी कापून नेतो." हादरलेला नाम्या गपगुमान पान करू लागला.

बरोब्बर ! वैजूच होती ती. नाम्याच्या चौकशीसाठी पिठीनं सुचविलेल्या युक्तीनुसार ती आली होती तिची एन्ट्री तर दमदार झाली होती पण आता वैजूला नेमकी हवी तीच माहिती नाम्याकडून काढून घ्यायची होती. पुन्हा आपला आवाज वर लावत तिने जवळपास दरडावलेच बिचाऱ्याला,

बोल, कोण गाडीवाला पहिलवान

"त्योच की त्यो कालचा ....." आपली चोरटी नजर उगीचच भोळीभाबडी करत नाम्या म्हणाला.

"देव फक्त तुझे दोन कानच कापेल पण इथून पुढे खोटं बोललास ना तर मी तुझी आख्खी गठडीच !" वैजूचा आवाज कमालीचा उचावला होता.

वळेन आणि थेट जेलची हवा...... झुईंग

त्या जरबेन नाम्याही ताळ्यावर आला आणि घडाघडा बोलू लागला.

"हो, सांगतो सांगतो. "

पान दे ते आधी "नाम्यान तिच्यासमोर सरकवलेलं पान अगदी सराईतासारखं दाढेत चघळत ती शांतपणे पुढचं ऐकू लागली.

"त्यो कालला पीकू अप्वाला आलता माह्याकड तेच्यामंदी गाडीवाला पैलवान व्हता." नाम्या पुन्हा आपल्याला चुना लावतोय हे लक्षात येताच तिने खसकन त्याची कॉलर घरली आणि म्हणाली,

हे बघ नाम्या, आख्ख्या डिपार्टमेंटला यडा समजतोस काय? आमच्या खालच्या मेंगळट बावळट बुद्ध लोकाना गुडाळलंस तु काल पण आम्हाला समजलंय सगळं जाता फक्त तुझ्या तोंडून कबूली घेण्यासाठी म्हणून मी डायरेक्ट कमीश्नर ऑफिसमधून आलीये. तेव्हा आता. 'त्याला धमकावत असतानाच वैजूचा मोबाईल वाजला.

एक लांब पिचकारी मारत तिने फोन घेतला.

"सी.आय.डी. ऑफिसर मोरे स्पिकिंग"

पलीकडून कोणीतरी मोठी व्यक्ती बोलत असल्याचा आव आणत तिच बेमालूम नाटक सुरू होत

"येस, सर चांगला धमकावलाय त्याला बोलेल हळूहळू "

"................'समोरच्याला बोलण्यासाठी मुद्दामच तिने पाँझ घेतला.

"डोन्ट वरी सर तसा काहीही प्रॉब्लेम येणार नाही आपल्याला कारण त्याच्यावर गावकऱ्यांनीही बरेच आरोप केले आहेत. लोकाचे पैसे बुडविणे, तरुणीची छेडछाड आणि एवढंच नाही, तर गेल्यावर्षी धनगरवस्ती मधील एका तरुणीच्या अब्रू नुकसानीचा देखील चार्ज आहे " वैजू मोठ्या खुबीनं नाम्याला गडवत होती. तिच फोनवरच बोलण ऐकून नाम्याच धाब दणाणलं.

त्याच्यावर

थोड्याच वेळात वैजूने आपले फोनवरच नाटक आटोपले तिने काही बोलण्यापूर्वीच नाम्या गयावया करू लागला.

"मैडम, माफ करा मला पुन्यांदा अश्शी भूल नाय व्हणार पाया पडतो म्या तुमच्या पन जेलात नगा धाडू मला."

"अस्स ना, मग सोग, नक्की काय घडल काल संध्याकाळी ? कोणी फोन केला होता इथून

"काल सांच्याला म्या असाच पान बनवित व्हतो गिराईक नव्हती तवाच यक टरक माह्या टपरीसमोर थांबला त्यातनं जरा सावळा बाबा खाली उतरला. त्योच डायव्हिंग करीत व्हता. बावऱ्या नजरेनं त्यानं समदीकडे पायल आन् काचच्या खोपट्यात जाया लागलं फोन कराया. तर म्या मनले त्येला टाळ हाये. क्वाईन बॉक्सवरन कर तर त्येन मलाच फटकारलं गड्यान उघडूनच घितल त्ये अन् नंतर फोनवर रुमाल टाकून त्ये बोलत व्हत मला समदं खटकलंच. म्हून म्या बी त्येला नीट नेहाळून घितल. त्येचा टरक पायता लंबर लक्षात ठिवला तर तवर त्येच बोलणं आटापले. त्येला बी राहून राहून मावा संशय यायला लागला पर बोललं काय न्हाय त्ये बिल दिल आन माह्या त्वंडाकडं पगत चढल रकमदी गाडी बी सुरू केली. पन् बाऊट खाल्ला व्हता ने त्याने पुन्यांदा काय जाल त्येच त्येलाच ठाव हाये लगीच गाडी वळवून थांबल उत्तारलं आन् आल माह्याकडं माह्या त्वडावर रगड बंडल फिकली आन् मला दरडावल,

जे काय पायलय त्यातला यक सबुद जरी बाहार सांगितला तर उग जीवानिशी जाशील. हो पैस ध्ये आन् बस गए !"

म्हून मंग म्या काल पोलीस बायांना फशिवलं काय बी न्हाय सांगाव तर फोन माह्या टपरीवरनच क्यलेला आनु खर सांगाव तर जीवानिशी जाव लागन म्हून म्या समद उलट सांगितल."

"उलट सांगितल ? म्हणजे ?" वैजूच्या डोळ्यांत चमक आली.

"म्हजी त्यो टरकवाला व्हता, म्या पिक अप वाला बोल्ली त्यो टरक खालागल्या सडकन जाऊन गोव्याकड ग्यला म्या बोल्लो कल्लापूरला यला, आन् त्येचा लवर बी ठाव आसून न्हाय दिला. "

"कम्माल आहे नाम्या तुझी! बर मग तुला आता जर पोलीस चौकीत नसेल भरती व्हायचे तर त्या ट्रकचा नंबर तेवढा सांगून टाक. "

हात्तीच्या यवढंच ना, ध्यो की लिवून GA 04 EX 80 जे ? अ ?"

"80..4.6!" 

अचानक वैजूनेच तो नंबर पूर्ण केला. अडखळणारा नाम्या तिच्या तोंडाकडे पहातच राहिला. वैजूलाही स्वतःचे आश्चर्य वाटले. पण तो नंबर नक्की कुठेतरी पाहिलाय एवढंच तिला

आठवल. नक्की कुठे ते मात्र आठवेना. "नाम्या, तुझी चूक तू कबूल केलीस म्हणून यावेळी तुला सोडून देते. इथून पुढे कोणाला फसवू नकोस, छेडू नकोस. नाहीतर मी स्वतः येऊन

तुला आत टाकेन आणि तेही कायमच चल तेवढे पैसे दे कालचे "

झक्कत सारी बडल तिच्या हातात ठेवून नाम्या नुसता बघतच राहिला