प्रकरण ९
सकाळी सकाळी मयूरीची आत्त्या वकीलाला सोबत घेऊन फैजलपूर पोलीस स्टेशनवर हजर इन्स्पेक्टर चारूशीला मोरे अजून ड्युटीवर आल्या नव्हत्या. जाधवबाईंनी आत्त्यांना सुचवलं आणि ASI चित्राच्या परवानगीने त्यांना मयूशी संवाद साधता आला.
"आत्तु, खरंच आम्ही काहीही केलं नाहीये. या लोकांनी उगीचच आम्हाला अक्सिडेंट केसमध्ये गुंतवलय" मयू रडत रडत सांगू लागली..
मला काहीही ऐकून घ्यायचं नाहिय. तशीही तुम्हाला आता शिंग फुटलीच आहेत मग माझ्या बोलण्याची काय किंमत!" आत्त्या रागावून
म्हणाली.
"आत्तु, नको ना गं अस बोलूस. चुकलंच आमचं. I am sorry आत्तु पुन्हा कधी कधी तुझ्याशी खोट नाही बोलणार." मयू
इकडे तिकडे नजर टाकत आत्त्याने मयूला विचारले,
"तुझी वैजू कुठे ? दिसत कशी नाहीये ? की गेली नेत्रदान जनजागर शिबिराला ?" तिच्या या प्रश्नाने मयूच्या तोंडचं पाणीच पळाल. शरमेनं मान खाली घालून ती नुसतीच गप्प उभी राहिली..
"अगं सांग ना, वैजू कुठंय ?"
"पळून गेली, " मयूने थंड स्वरात सांगितलं.
*पळून गेली ?" अक्षरशः चटका बसावा तशी आत्या किंचाळत म्हणाली.
"अगं, पण कुठे? आणि कशी काय पळाली ?" आत्त्या नवीन संकटाची तोंडओळख होण्याच्या उद्देशाने विचारू लागली.
"काल तुझ्याशी फोनवर बोलत होते नं, तेव्हा पळाली. मयूने दबक्या आवाजात सांगायला सुरूवात केली.
"अग पण कशासाठी ? मी होते ना तुम्हाला सोडवायला, असं पळून जाण्यानं काय मिळालं तिला ?" हे बोलताना आत्त्याच्या कपाळाची शीर तट्ट फुगली होती..
* आतु, तुला वाटतंय तितके हे पोलीस साथै नाहीएत. आम्हाला या केसमधून बाहेर न सोडण्याचा विडाच उचललाय त्या इन्स्पेक्टर बाईंनी "
मयूचे अत्यंत दबक्या आवाजात उत्तर.
"पण असं नुसतंच बाहेर पळून जाऊन काय साध्य होणार ?"
"इथे बसून स्वतःची वाट लावत बसण्यापेक्षा ते परवडल."
"मयू, डोक्कं फिरलय तुझं, त्या वैजूच्या संगतीत राहून पण वैजूवरच्या दृढ विश्वासापोटी पुन्हा बोलू लागली. सांग मला, तुला एकटीला सोडून कशाला पळाली ती ? मयू विचारात पडली.
"आत्तु, अगं मला विश्वासात घेऊन तिने तिच्या प्लॅनची सगळी पूर्वकल्पना दिली आणि मगच माझ्या संमतीने पळाली ती " मयूने आत्याची
समजूत काढण्याचा केविलवाणा प्रयत्न केला.
"मयू, खरंच तिने तुला वेड लावलंय, तुला एकटीला यामध्ये अडकवून ती पसार झालीये अन् तू मात्र बस इथे तिचे गोडवे गात "
"आत्तु, अग असे नाहीये. बघ ना, समजा दोघींनीही पळून गेलं तरी पोलीसांचा ससेमिरा मागे लागतोच आणि जर त्यापैकी एकीने आतच राहिलं तर त्या कामासोबत इकडे पोलीसी पाहुणचार करण्यातही त्यांची शक्ती खर्च होते. हो की नाही? म्हणजेच माझ्यामुळे त्यांचं काम वाढलं आणि तिकडे वैजू तिला पाहिजे ते शोधूही शकते.
"गप्प बस तू खूपच बालीश आहात गं तुम्ही तुम्हाला याची काहीच कल्पना नाहीये, की याचा परिणाम काय होऊ शकतो. आता कसला जामीन मिळतोय तुम्हाला!" डोक्याला हात लावून आत्त्या दूर बाकड्यावर जाऊन बसली मयूच्या हृदयात मात्र कालवाकालव झाली.