अरे रडता रडता कविता बहिणाबाई चौधरी

अरे रडता रडता अरे रडता रडता डोळे भरले भरले आसू सरले सरले आता हुंदके उरले ||

आसू सरले सरले माझा मलेच इसावा असा आसवा बिगर रडू नको माझ्या जीवा ||

सांग सांग धरती माता अशी कशी जादू झाली झाड़ गेलं निंधीसनी माघं सावली उराली ||

देव गेले देवा घरी आठी ठेयीसनी ठेवा डोळ्या पुढे दोन लाल रडू नको माझ्या जीवा ||

रडू नको माझ्या जीवा तुले रड्याचीरे सवं आसू हसावं रे जरा त्यात संसाराची चव ||

कुकू पुसलं पुसलं आता उरलं गोंधन तेच देइल देइल नशिबले आवतन||

जरी फुटल्या बांगड्या मनगटी करतूत तुटे मंगयसुतर उरे गयाची शपत||

नका नका आया बाया नका करू माझी कीव
झालं माझं समाधान आता माझा मले जिव ||